الحاق کفر با مرگ فرزند
ربی “هارولد کوشنر” روز گذشته فوت کرد.
ربی هارولد کوشنر از ربیهای شناخته شده ایالات متحده روز گذشته فوت کرد. کوشنر سال 1935 در بروکلین متولد شد. او تحصیلات خود را در مدارس دینی یهودیان آمریکا شروع کرد و رشته الهیات را در دانشگاه کلمبیا برگزید. او نهایتا دکتری خود را در همین رشته اخذ نمود و حدود 24 سال در معبد “اسرائیل” واقع در شهر ناتیک ایالات متحده به عنوان ربی خدمت کرد.
هارولد کوشنر پس از مرگ پسر نوجوانش در سال 1977 دچار بحران فلسفی شد و در درک مساله “رنج بشر و قدرت مطلق خداوند” قرائت جدیدی به آئین موسوی اضافه کرد که مورد مخالفت بسیاری از یهودیان متدین و مراکز الهیات پژوهی یهودی واقع شد. او پس از این ضایعه، رنج حاصل از مرگ فرزند را ناتوانی خداوند در برابر محافظت از خطراتی که مخلوقاتش را تهدید میکند، تعبیر کرد و کتابها و مقالات بسیاری در این زمینه نوشت که در نشریه نیویورک تایمز در زمره پرفروشها قرار گرفت. کتاب معروف ” وقتی اتفاق بد برای یک انسان خوب میافتد” به خوبی اندیشه این ربی محافظه کار را نشان میدهد. او در اثر خود قصد داشت تا بشر را از بحران ناامیدی و ترسهای روزمرهاش نجات دهد و کلیدی از موفقیت را مقابلش قرار دهد اما سوال مهم و اساسی از مکتب فکری کوشنر این است که، چگونه با کوچک شمردن خداوند(ناتوانی او در رنجهای بشر مانند مرگ، فقر و بیماری) میتوان امید را در انسان زنده نگه داشت؟ انسانی که باورمندیهای توحیدی دارد، خداوند را مالک و منشا خیر میداند و اساسا رنجهای بشری برای او به مثابه مبارزهای جانفرسا علیه زمزمههای شیطانی و نفسانی است تا منِ حقیقیاش خالی از زوائد پست شود. در واقع چنین فردی به رنجهای زندگیاش دید آزمایش داشته و آنان را از سوی خداوند عاملی برای تعالی روحش میداند.
علیرغم اینکه مساله مغلوب ساختن خداوند در رنجهای بشری تنها انسان را ناامیدتر میسازد تا اینکه دروازه امید را به رویش بگشاید، اما انجمن خاخامهای محافظه کار آمریکا، اندیشه کوشنر را پسندیده دانستند و او را به عنوان خاخام برجسته مورد تقدیر قرار دادند.